W działaniu 6 i 7 listopada 2020 r. udział wzięli: Ewa Chomicka – Muzeum POLIN, Dorota Ogrodzka – Stowarzyszenie Pedagogów Teatru, Ewa Łączyńską-Widz – dyrektorka BWA Tarnów, Dorota Lekka – Stowarzyszenie Veraicon, Grzegorz Reske i Marta Keil – kuratorzy niezależni, Dawid Gospodarek – publicysta KAI, Agnieszka Wargowska-Dudek – Fundacja ARTS, Weronika Plińska – antropolożka kultury Katedry Nauk o Sztuce ISiD UP w Krakowie.

Działanie zakładało wypracowanie konkretnej procedury kreatywnego porozumiewania się i generowania adekwatnej oferty w obrębie obiegu kultury, przy udziale przedstawicieli wszystkich ogniw procesu. Celem było stworzenie wzorcowej, polilogicznej platformy wypracowywania prowspólnotowych, prospołecznych rozwiązań dla instytucji kultury, administratorów galerii, artystów, krytyków, jednostek administracji prowadzących instytucje, ludzi mediów oraz odbiorców wydarzeń artystycznych. Opracowany został scenariusz i mechanika “gry sztabowej” dla ludzi kultury. “Gra” bazująca na eksperymentalnej modyfikacji zasad design thinking ma być rozgrywana w małych grupach ekspertów przy założeniu spotkania wszystkich perspektyw zawodowych i światopoglądów kulturowych graczy z zachowaniem różnorodności postaw w każdym zespole. Prowadzi ona do integracji środowisk polskiego obiegu kultury ponad podziałami politycznymi i światopoglądowymi. Jest ona jednocześnie inkubatorem wydarzeń artystycznych. Już na etapie “gry”, w momencie prototypowania i wizualizacji rozwiązań – jak to ma miejsce w praktykach projektowania zwinnego – mają powstawać dzieła sztuki lub np. projekty działań
włączeniowych dla instytucji. Projekt jest połączeniem badań pola kultury z naciskiem na polski obieg artystyczny sztuk wizualnych oraz działania artystycznego prowadzonego po linii klasycznej idei Josepha Beuysa i zmierzającego do wdrożenia prowspólnotowych praktyk pracy podmiotów naszego obiegu sztuki, ponad destruktywnymi podziałami politycznymi i światopoglądowymi. W tym wymiarze ma on mieć funkcję „terapeutyczną” w warunkach narastających antagonizmów społecznych i kulturowych.

Rekomendacje zespołu cross-funkcjonalnego dotyczące strategii, taktyk i narzędzi uzdrawiania relacji
pomiędzy uczestnikami pola kultury w Polsce.

1. Zmiana „podstawowych ustawień systemu” zmierzająca do osłabienia presji powodowanej przez prekaryzację pracy twórczej nakierowana na tworzenie czasu i przestrzeni dla spokojnej refleksji i dialogu.

2. Wykorzystywanie „kompetencji kreatywnej” wszystkich uczestników procesu i stosowanie zasady sprawczości wszystkich zaangażowanych. Dotyczy to także „spłaszczenia” hierarchicznych struktur zarządzania instytucjami kultury.

3. Otwartość na różne „języki uczestnictwa” i różne tryby partycypacji wynikające z preferencji uczestniczek i uczestników.

4. Koncentracja na relacji z konkretnymi, lokalnymi partnerami. (Raczej wiele drobnych, konkretnych inicjatyw niż ogólnokrajowe kongresy i deklaracje.)

5. Negocjowanie i stosowanie zrozumiałego i niewykluczającego języka.

6. Stosowanie technik facylitacji dialogu i „porozumienia bez przemocy”.

7. Stosowanie mechanizmu bycia zależnym od kompetencji partnerów. Mechanizm ten wyzwala wzajemne wsparcie i pogłębia relacje.

8. Stosowanie technik pozadyskursywnych fundujących płasczyznę porozumienia inną niż płaszczyzna światopoglądowa: np.: wspólne jedzenie i gotowanie (śniadania z artystami), fotografowanie i oglądanie zdjęć, opowiadanie historii, wspólne doświadczenia aktywnosci fizycznej – taniec, spacery, gry, etc., wspólne naprawianie lub wytwarzanie przedmiotów, tworzenie przewodników po okolicy i wiele innych).

9. Podejmowanie długofalowej odpowiedzialności za proces dialogu i permanencja działań integrujących środowiska.

10. Przesunięcie akcentu działań z instytucji na wspólnoty z zawieszeniem identyfikacji ideologicznej pozwalające na perforację „bąbli” – zamkniętych kręgów wytwórców sztuki i ich wąskiej, homogenicznej ideowo publiczności.

11. Promocja idei dialogu / polilogu na wszystkich szczeblach edukacji kulturowej.

12. Tworzenie nowej, pluralistycznej ramy programowej instytucji kultury akcentującej wartość różnorodności i dialogu postaw artystycznych.